Halê mın u Nêwesunê Dewa ma

Serra 1973 de Viyana ra nişt’ne ro Volkswagen, heştê ra tepia şine welat. Ma çê ra suka Erzıngani de, dewa Mığeşiğe derime. Şine çê, dewe de tomofilê keşi çino. Kam ke bi nêwes, pêro veng‘a mı danê; son, inu ben toxtoru. A serre ki harige biye. Bi rama Heqi, vorê sıma ro; kemer u kuç vora mı ro. Peroz – pesewe son suke, yen. Qe mı rê roniştene çina.

Rozê maa mı pesewe veng‘a mı da, va ke, „ez zof pêrsan’ne; urze, mı bere toxtori!” Uşt’ne ra, ez be dae ra niştime ro fosfos, kotime şindorê dewa ma. Pesewa, vere mezelun‘a vêreme ra. Jü xafılde hetê mezelun’a xıl bi. Vırêniya mı de dest fişt hewa, vınet. Bıra, tersu ver mı araq do, bınê çenıkê mı de dılapey keno. Se kerine, vınet’ne. Mı va,

“Çı wazena?” Mordemeki va ke,

“Xatırê Heqi sane; na veyva ma bargıraniye ver dera, nae xestexane rasne!”

Mı yê hirê tene miy ki gureti. Tenêna bota şime ke kewraê ma Bava Kudız be lazê xo ra uza roniştê. Dest fişt hewa, va ke,

“Kewra, ma tey bere xestexane!“ Mı va,

“Kewra, sımao vênenê, zerrê na mêrati de ca çino, sıma koti nisenê ro?” Va ke,

“Ma idare keme.” Ma zerrê fosfosi de hawt teneyme. Jêde sarê sıma medajni; mı pêro berdi xestexane.

Xeylê oxt kot orte, maa mı, isê xo xeleşiya. Mı gurete, şine, cı rê ilaji gureti, amune ke raşt bi, bêri dewe. Mı nia da ke kewraê ma Bava Kudız hao kosê rae de nişto ro. Ezı k’ şine verê dey de areve vındarna. Xafılde hurendi’a xıl bi, va ke,

“Nê la-lao, na beqa xo bere o dot bıvındarne, nıka kena ra ma ser!” Mı va,

“Kewra, ez’ne, meterse!“ Bava Kudıji va ke,

“Nê kewra; ma, ez çı zonen terê ney çiyo nianê’ ma nêdiyo, qıdaê to.” Tenê ez qarmis kerdıne, va ke, “Kewraê mı, tı ke nisena ro na mêrati, kuna dolamu, gegane vilıka xo pırode. Na mınıpisê ithay kenê ra na kesa ser, sıma kenê phon u puç.”

Viria mı de bi, mı ki sıma de bare kerd.

 Ali Dikme