Xatır zanıtene

Lawıke ki vana, “Koê Dêsımi zaf berzo”, sarê ma ki berzo.

Sarê ma ke wastêne, surê Sultan Selimi de biyêne Mısılman, saltanate de vınetêne. Biyêne Tırk ki, o sıro rehet rehet weşiya ro ramıtêne.

Nê, pil u khalıkanê ma rehetiye nêwaste. Dinu rê hêkatê xo, zonê xo, tarixê xo, zagonê xo her çi ra muhim bi. Zanıtêne ke vêsaniye, têsaniye bena. Ters dinu ra nêqulfiyêne. Amê ortê kou, ortê bırri, ortê hes u vergu, mor u mılawuni, ortê tari u mılaketu... rehetiye çina.

Dısmen zaf bi dormê dinu de. Sar jübini ra ki tersêne. Aşiru çênekanê xo nêdêne tever. Vêsaniye ra tersêne. Malê xo hêga kemi bi, qe keşi de bare nêkerdêne. Gegane ki bırau dêne pyöre. Zar - zor bare biyêne, dewa khalıku.

Nunê ma ki kemi bi: bıcıke, şiro qult, xasıle, keska... Çıra ? Dewleta Osmani nêwastêne ke sarê ma çiyê xo bıroso, memur bo, doxtor bo... Ma, çıturi qamçur (vergi) bıdo? Kam qamçur dano jü dewleta ke to rê wayir nêvejina ? Vanê, sarê Dêsımi qamçur nêdêne. Ma, rınd kerdo.

Ma xunde hêsıriye diye. Nıka sıma ra pers kon: ma çıturi rehet asimile bıbime? Çıturi xatırê kokumu, pilu khalıkanê ma mezanime?

Xorê vanê, “sıma feodalê.” Nafa ma ke feodal nêbiyêne, ortê xo de nêzeweciyêne. Ma ke xo rê, çê xo rê wayir nêvejiyêne, ma vêsan mendenê, tevera mendêne, dısmen zaf bi. Ma ke jüvini nêguretêne, ma ewro ya nê biyêne ya ki zora biyêne Mısılman.

Hardê Dewrêşi ma xelesnayme.

Pir Sultan Abdali vato:
Kam ke raa xo vurneno, bıvurno, ez nêvurnon.

Ma, na sarê ma se keno? Vano, “ez Tırkmenu, ez Xorosan ra yon u Ehli Beyt rau.

Sıma ke dinu ra pers kenê, “Tırkmen çıko? Xorosan kotio? Ehli Beyt çıko?” Nêzanenê. 

Sarê vırêni zanıtêne, kamiya xo. Mı dinu ra pers kerd, “khalıkanê sıma sa vatêne?” Ez cüav zon, mı teyna ki pers kerd. İne vat: “khalıku thowa nêzanıtêne.”

Koê Dêsımi berzo, xatır daa jêde berzo.